Alvleesklierontsteking bij de kat

Wat is pancreatitis (alvleesklierontsteking) bij de kat?

Pancreatitis is een ontsteking van de alvleesklier. Deze aandoening is erg pijnlijk en kan zeer gevaarlijk zijn voor de kat. Het is daarom van belang dat uw kat zo snel mogelijk behandeld wordt door een dierenarts.

Wat is de functie van de alvleesklier?

De pancreas of alvleesklier is een orgaan wat zich in de buik bevindt en hormonen en enzymen produceert. De hormonen (insuline en glucagon) worden in de eilandjes van Langerhans geproduceerd en reguleren het suikergehalte in het bloed van uw kat. De enzymen zorgen ervoor dat het voedsel, vooral de vetten, in de darm goed verteerd kunnen worden.

Acute of chronische alvleesklierontsteking

Een alvleesklierontsteking kan acuut of chronisch (d.w.z. langer dan 3 weken aanwezig) verlopen. Bij de kat zien we vaker de chronische vorm, bij honden vaker de acute vorm. Het komt zowel bij poezen als bij katers voor in de leeftijd van 5 weken tot 20 jaar! Het merendeel van de katten is ouder dan 7 jaar en Siamezen blijken er gevoeliger voor te zijn dan andere kattenrassen.

Hoe krijgt een kat alvleesklierontsteking?

De oorzaak van een alvleesklierontsteking bij katten is vaak niet duidelijk. Mogelijke oorzaken kunnen zijn: trauma, voeding (voedselovergevoeligheid), terugstroom van gal, medicijnen, bacteriële infectie, infectie met Toxoplasma en FIP (virusziekte). In 90% van de gevallen wordt er echter helaas geen oorzaak gevonden van de ontsteking.

Wat zijn de symptomen van alvleesklierontsteking?

De meest voorkomende symptomen van een acute alvleesklierontsteking zijn:

• geen/verminderde eetlust
• vermageren
• lethargisch/sloom
• uitdroging
• braken
• pijn in de buik/dikte te voelen
• diarree
• dronkemansgang

De klachten van een chronische alvleesklierontsteking zijn vaak milder van aard dan de acute ontsteking en kunnen periodiek verlopen. U moet dan denken aan slechter eten, wat afvallen, wat slomer dan normaal/meer slapen.

Veel katten met een chronische alvleesklierontsteking hebben ook een chronische darmontsteking (Inflammatory Bowel Disease (IBD)) en/of een ontsteking van de lever en galwegen (cholangiohepatitis). Deze drie ziektes worden tezamen ook wel “triaditis” genoemd. Katten met deze aandoening vertonen vaak meer klachten van de andere ontstekingen dan van de alvleesklierontsteking.

Ook kunnen katten met een alvleesklierontsteking helaas suikerziekte ontwikkelen. Dit gebeurt als de cellen van de eilandjes van Langerhans beschadigd raken door de chronische ontsteking en er zo geen insuline meer aangemaakt kan worden.

Hoe stellen we de diagnose?

Het kan soms best een uitdaging zijn om de diagnose alvleesklierontsteking te stellen. We zullen vaak een combinatie van testen uitvoeren om tot een diagnose te komen, zoals bloedonderzoek, röntgenfoto’s en een echo van de buik.

In eerste instantie zullen we beginnen met bloedonderzoek en urineonderzoek. Dit bloed- en urineonderzoek kunnen we op de praktijk uitvoeren. Uit dit onderzoek kunnen we al een aanwijzing krijgen of er mogelijk sprake kan zijn van een alvleesklierontsteking.

Met een echo kan je de alvleesklier in beeld brengen en kijken of deze ontstoken is. In 30% van de gevallen zal dat zo zijn, echter in milde gevallen kan het zijn dat de alvleesklier er op de echo niet afwijkend uitziet. Soms kun je een acute alvleesklierontsteking ook op een röntgenfoto zien.

Met het nemen van biopten (stukjes weefsel van de alvleesklier) kun je de diagnose met 100% zekerheid stellen. Hiervoor moet uw kat dan wel geopereerd worden onder volledige narcose. Gelukkig is dit bijna nooit nodig.

Wat is de behandeling bij alvleesklierontsteking?

Er is helaas geen standaard therapie, omdat elke kat weer andere symptomen zal vertonen. Wij zullen daarom allereerst ons best doen om de oorzaak te achterhalen en de specifieke klachten van uw kat te behandelen.

In alle gevallen bestaat de behandeling uit een combinatie van onderstaande therapieën:

• Vloeistoftherapie (onder de huid/in bloedvat) – omdat uw kat toch vaak wat uitgedroogd is
• Medicijnen (Cerenia®) – tegen de misselijkheid
• Pijnstillers (morfine-achtige zoals Buprecare) – een alvleesklierontsteking kan erg pijnlijk zijn
• Eetlustopwekkers (Mirtazipine) of een voedingssonde als uw kat zelf niet eet
• Injecties met vitamine B12 – vooral als de darmen ook meedoen
• Een licht verteerbaar dieet (vb. i/d van Hills)
• Alvleesklierenzymen (in poeder vorm)
• Antibioticum
• Corticosteroïden

De behandeling van een chronische alvleesklierontsteking wordt afgestemd op de klachten die uw kat heeft. Meestal zullen wij dezelfde medicijnen voorschrijven als bij een acute ontsteking. Wij adviseren wel om een licht verteerbaar of zelfs hypoallergeen dieet te gaan geven om de alvleesklier zoveel mogelijk rust te geven.

Wat is de levensverwachting van een kat met pancreatitis?

De prognose van acute alvleesklierontsteking is gereserveerd en kan in uitzonderlijke gevallen fataal aflopen. Een chronische alvleesklierontsteking kan frustrerend en kostbaar zijn om te behandelen. Vaak moeten er meerdere dingen geprobeerd worden om uw kat een zo fijn mogelijk leven te bieden maar zoals gezegd, elke kat is anders en katten blijven ons telkens weer verbazen! Ook kan het zijn dat de klachten helaas na verloop van tijd weer terugkomen.

Heeft u meer vragen over dit onderwerp, neem dan contact met ons op of maak direct een afspraak.