Epilepsie bij de hond
Wat is epilepsie bij de hond?
Epilepsie is een neurologische aandoening waarbij de hond aanvallen heeft. Deze aanvallen heten insulten. Het kan het beste worden vergeleken met kortsluiting, die zich tijdelijk voordoet bij een overbelasting van (een deel van) de hersenen van de hond.
Soorten en oorzaken van epilepsie bij de hond
Globaal gezien zijn er twee soorten epilepsie, namelijk primaire en secundaire epilepsie.
Primaire epilepsie
Primaire epilepsie komt het meeste voor bij de hond. Bij deze vorm is er geen onderliggende oorzaak te vinden. Primaire epilepsie komt vaak naar voren bij honden tussen de leeftijd van 6 maanden en 5 jaar. De aanvallen zien er vaak hetzelfde uit en buiten deze aanvallen om gedraagt de hond zich normaal en gezond.
Secundaire epilepsie
Secundaire epilepsie is een vorm van epilepsie waarbij een oorzaak aangetoond kan worden. Deze afwijkingen kunnen aangeboren zijn of later zijn ontstaan door bijvoorbeeld een tumor, bloeding, trauma etcetera. Ook kunnen ernstige lever-, nier- en hersenaandoeningen of vergiftigingen zorgen voor deze vorm van epilepsie. Gezien de mogelijke oorzaken van secundaire epilepsie, zien we dit vaker voorkomen bij honden op latere leeftijd.
Symptomen van epilepsie
Hoe kun je een epileptische aanval bij jouw hond herkennen? Let goed op de symptomen van de 3 fasen van een aanval:
Fase 1 – aura (voor de aanval)
Ook wel ‘aura’ genoemd. Deze fase wordt door veel eigenaren gemist, omdat het heel subtiel is. De hond kan rustiger zijn dan normaal of juist onrustiger. De meesten worden wat aanhaliger. Ook kunnen ze een verdwaasde blik in de ogen hebben. De fase kan seconden duren, maar ook dagenlang.
Fase 2 – ictus (tijdens de aanval)
De toeval zelf, ook wel ‘ictus’ genoemd. Deze fase kan enkele minuten duren, en ziet er heel eng en alarmerend uit. Raak niet in paniek, het ziet er vaak verontrustender uit dan het voor uw hond is. U kunt het volgende zien:
- omvallen en het verlies van bewustzijn
- zeer krampachtig, de hele hond wordt stijf, vaak trappen ze met de poten
- klapperen met de kaken; let op: de hond kan – onbewust – hard bijten!
- schuim rond de bek
- verlies van urine en/of ontlasting
- schreeuwen, gillen, janken of piepen
Als uw hond zich in deze fase bevindt, is het zaak om direct alle prikkels weg te nemen (licht uit, tv/radio uit, niet praten, deken over het hoofd). Nogmaals, kom niet te dicht in de buurt van de kaken van uw hond. Schuif meubels aan de kant zodat uw hond zich niet bezeerd. Raak de hond niet aan, iedere prikkel is teveel. Dien onder geen beding medicatie toe via de bek.
Mocht u de rust ervoor vinden, maak dan aantekeningen of film het insult, en deel deze met uw dierenarts.
Als de aanval langer duurt dan 2 minuten, is er direct medicatie nodig. Als de hond al bekend is met epilepsie heeft de eigenaar dit vaak in huis. Dit moet rectaal worden toegediend. Neem altijd direct contact op met een dierenarts.
Fase 3 – post-ictale fase (na de aanval)
Deze fase vinden de meeste eigenaren het vervelendst. Dit kan seconden tot dagen duren. De hond is onrustig, pieperig, zeer hongerig, en herkent de eigenaar niet. Dit veroorzaakt bij sommige honden angst voor de eigenaar. Het komt over alsof de hond rondloopt in een nachtmerrie. De hond kan door de angst ook agressief reageren.
Realiseert u zich goed, dat als alle fases voorbij zijn, de hond zich er niets meer van herinnert.
Diagnose van epilepsie
Hoe we epilepsie diagnosticeren, hangt deels af van de leeftijd waarop de hond dit laat zien. We beginnen altijd met een uitgebreid bloedonderzoek. Soms kan een primaire aandoening (bijvoorbeeld een levershunt) epilepsie veroorzaken. Als hier geen duidelijke uitslagen uit komen, zal u worden doorgestuurd naar een neurologisch specialist. Vaak wordt hier een MRI-scan aangeraden.
Wat is de behandeling bij epilepsie?
Als de epilepsie geen secundaire klacht is van een andere aandoening, wordt er in overleg gestart met medicatie tegen epilepsie, bijvoorbeeld Pexion of Phenobarbital. Dit zal de aanvallen helpen verminderen. Is het wel een secundaire klacht? Dan gaan we uiteraard de primaire oorzaak behandelen voor zover mogelijk.
Nazorg bij epilepsie
Indien er bij uw hond epilepsie is vastgesteld en er is gekozen voor een behandeling met medicatie, dan adviseren wij nog een controleafspraak. Bij behandeling met medicatie is het niet altijd eenvoudig om direct de juiste dosering te geven. Iedere hond reageert namelijk anders op de medicatie. Daarom willen wij graag twee maanden na de diagnose een vervolgafspraak om te kijken hoe het gaat en, indien nodig, de dosering van de medicatie aan te passen.
Prognose
De prognose voor honden met epilepsie is verschillend. Mits de aanvallen kunnen worden verminderd en de hond een goede kwaliteit van leven heeft kunnen zij hier oud mee worden. Het is echter zo dat sommige honden niet goed onder controle te krijgen zijn en met grote regelmaat insulten blijven houden. Ook kan het zijn dat de hond zó veel last heeft van de laatste fase, dat de kwaliteit van leven aanzienlijk verminderd wordt. Euthanasie is in sommige gevallen de enige en eerlijkste optie voor het dier. Wij zullen u uiteraard de juiste voorlichting en begeleiding hierbij geven.
Wanneer is een epileptische aanval een spoedgeval?
Een epileptische aanval is een spoedgeval wanneer:
- … de hond meer dan drie aanvallen binnen 24 uur heeft
- … een aanval onafgebroken langer dan tien minuten duurt
In bovenstaande gevallen moet u direct de dierenarts bellen.
Als een aanval langer dan twee minuten duurt, kunt u als eigenaar zelf de eerste hulp bieden door het rectaal toedienen van valium (vaak verkrijgbaar als Stesolid). Indien de hond hier niet snel op reageert neem dan met spoed contact op met de dierenarts.
Vestigingen
Wist u dat wij meerdere vestigingen in de regio Haarlem en Amsterdam hebben? Check it out!