ELLEBOOGDYSPLASIE bij de hond

Wat is elleboogdysplasie?

Elleboogdysplasie is een verzamelnaam voor pijnlijke gewrichtsstoornissen aan de elleboog. Dit zorgt voor kreupelheid aan de voorpoot of voorpoten. Vooral bij jonge, snelgroeiende pups van grote hondenrassen kunnen de naast elkaar gelegen ellepijp en spaakbeen met een verschillende snelheid groeien, waardoor het ellebooggewricht (tijdelijk) niet goed past. Dit heet incongruentie. Hierdoor komt er een ongelijke druk op het ellebooggewricht en kunnen de uitstekende deeltjes van de elleboog (genaamd processus anconeus en processus coronoideus) afbreken. Elleboogdysplasie komt regelmatig aan beide ellebogen voor.

Wat is de oorzaak van elleboogdysplasie?

Elleboogdysplasie wordt veroorzaakt door groeistoornissen. Groeistoornissen zijn vaak erfelijk, maar kunnen worden versterkt door het geven van een niet goed uitgebalanceerde dieet. Het effect hiervan is het grootst tijdens de groeifase van de hond.

Wat zijn de symptomen van elleboogdysplasie?

Elleboogdysplasie wordt gekenmerkt door een kreupelheid aan één of beide voorpoten. Het buigen en strekken van de voorpoten doet veel pijn. Vaak begint deze kreupelheid al op een jonge leeftijd (rond zes maanden oud). U ziet dat uw hond wel de wil heeft om achter de bal aan te rennen, maar dat het simpelweg niet lukt. Omdat de aandoening op deze jonge leeftijd al voorkomt wordt het weleens verward met groeipijn. Bij twijfel raden wij u aan altijd even uw hond te laten controleren.

Welke vormen van elleboogdysplasie bestaan er?

Er zijn 4 vormen van elleboogdysplasie, te weten LPC, LPA, OCD en elleboogincongruentie. Deze vormen hoeven niet tegelijkertijd bij uw hond voor te komen. Hieronder lichten wij de verschillende vormen van elleboogdysplasie verder toe.

1) Los Processus Coronoideus (LPC)

LPC is een aandoening waarbij een stukje bot in het ellebooggewricht (deels) los zit. Deze vorm is middels röntgenfoto’s en/of CT-scans van de (beide!) ellebogen het beste te diagnosticeren. Vaak beginnen de klachten al op jonge leeftijd (vanaf vijf maanden). Rassen waarbij dit vaak voorkomt zijn de Herder, Rottweiler en Golden Retriever.

2) Los Processus Anconeus (LPA)

LPA is ook een aandoening waarbij een stukje bot in het ellebooggewricht (deels) los zit. Dit is echter een ander fragment dan bij de LPC. De diagnostiek is hetzelfde als bij een LPC.

Bij honden jonger dan 5,5 maand is het lastig om middels röntgenfoto’s op deze aandoeningen te screenen, aangezien het kraakbeen nog niet is verbeend. Bij klachten van elleboogkreupelheid is het wel zinvol om te starten met röntgenfoto’s van beide ellebogen.

3) Osteochrondritis Dissecans (OCD)

OCD is een erfelijke kraakbeenziekte. Dit veroorzaakt een verdikking van het kraakbeen door een verstoorde verbening. Het kraakbeen kan door de verdikking niet genoeg voedingsstoffen krijgen, sterft langzaam af en laat los. Het losse stuk van het kraakbeen zal dan rondzwerven in de voorpoot en klachten geven. OCD komt overigens niet alleen in het ellebooggewricht voor. De gemiddelde leeftijd waarop OCD zich laat zien is tussen de vier en tien maanden. Vaak is OCD op een röntgenfoto te zien.

Deze aandoening komt het meest voor bij de Labrador Retriever, Newfoundlander, Duitse Dog, Golden Retriever en Duitse Herder.

4) Elleboogincongruentie

Bij elleboogincongruentie sluiten het spaakbeen en de ellepijp niet goed op elkaar aan in het ellebooggewricht. Eén van de twee beenderen is te kort of te lang.

Heeft uw hond last van elleboogkreupelheid? Dan is het raadzaam om één van onze dierenartsen hiernaar te laten kijken. Het kan zijn dat een orthopedische ingreep nodig is. Het screenen van elleboogdysplasie kan vanaf een leeftijd van 12-18 maanden.