Epilepsie bij de kat

Wat is epilepsie bij de kat?

Net als bij mensen komt epilepsie ook bij dieren voor. Een kat met epilepsie heeft regelmatig optredende aanvallen waarbij het dier zijn bewustzijn verliest en verkrampingen toont.

In goed functionerende hersenen komen de hele dag door signalen binnen, deze worden verwerkt en verzonden naar de delen van het lichaam waarop het van toepassing is. Onder bepaalde omstandigheden kan het gebeuren dat dit proces niet goed verloopt. Het kan zijn dat er zoveel signalen tegelijk binnenkomen, dat de hersenen dit niet allemaal juist kunnen verwerken. Wanneer er een te grote hoeveelheid onverwerkte signalen zich ophopen in de hersenen, kan dit tot een uitbarsting (aanval) leiden.

De aanvallen kunnen variëren in hevigheid, duur en vorm. Dit is afhankelijk van de plek in de hersenen waar het ontstaat en hoe groot de uitbarsting is. De ene keer kan het zijn dat uw kat hevig gaat schokken, de andere kan hij/zij ‘slechts’ verstijven. In alle gevallen kan het zijn dat u ervan schrikt, zeker wanneer u dit niet eerder heeft meegemaakt.

Aan welke symptomen kan je zien dat je kat een aanval heeft of gaat krijgen?

Onderstaande uitingen kunnen een signaal zijn dat uw kat een epileptische aanval heeft of gaat krijgen:

• Omvallen
• Niet aanspreekbaar
• Krampen over het hele lichaam
• Klapperen met de kaken
• Schuimbekken
• Verlies van ontlasting of urine
• Janken, piepen of gillen
• Ataxie

Hoe verloopt een epileptische aanval bij de kat?

Er zijn verschillende soorten aanvallen die kunnen voorkomen:

• Partiële aanval: dit zijn zenuwtrekjes of stuiptrekkingen van bepaalde delen van het lichaam
• Gegeneraliseerde aanval: dit wordt herkend als een ‘echte’ epileptische aanval; u zult bovenstaande symptomen herkennen

Een aanval begint met voortekenen, dit noem je ook wel ‘aura’. In dit stadium is uw kat vooral onrustig, of ziet u kleine afwijkingen in het gedrag. Het kan zijn dat deze voortekenen u ontgaan, waardoor een aanval toch onverwachts kan komen. Wanneer de kat in de aanval schiet zult u bovenstaande symptomen zien, dit stadium wordt ‘ictus’ genoemd. Na de aanval, ‘post-ictus’ is uw kat onrustig, vermoeid en kan vreetaanvallen hebben. Dit stadium kan één dag tot een aantal dagen duren.

Een aanval kan, wanneer een kat hier gevoelig voor is, getriggerd worden door een overmaat aan externe prikkels, zoals licht, geluid of hevige schrik.

Hoe ontstaat epilepsie bij de kat?

Er komen twee soorten epilepsie voor bij de kat, te weten primaire en secundaire epilepsie.

Hoe stel je de diagnose epilepsie?

Het is vaak erg lastig om een diagnose te stellen, dit komt mede omdat een kat vaak pas na een aanval gezien wordt door een arts. Maar door middel van een lichamelijk onderzoek, bloed- en urineonderzoek of een MRI- en/of CT-scan wordt geprobeerd te vinden hoe een aanval ontstaat.

Hoe behandel je epilepsie?

Secundaire epilepsie wordt behandeld door de achterliggende oorzaak van de ontstane epilepsie aan te pakken.

Primaire epilepsie kan behandeld worden door medicatie toe te dienen, zoals Phenoral of Pexion.
In acute situaties kan je deze medicatie echter niet gebruiken. In dat geval is het zaak te proberen de aanval te remmen door middel van kalmerende middelen zoals bijvoorbeeld Diazepam. Vaak krijgt de eigenaar dit mee naar huis om rectaal toe te dienen wanneer de kat thuis in een aanval komt.

Belangrijke informatie over hoe te handelen tijdens een epileptische aanval

Als de kat in een aanval zit raden wij u aan het volgende te doen:

• Blijf rustig en bel wanneer de aanval hevig is of lang duurt een dierenarts
• Raak de kat niet aan
• Houd de kat niet vast
• Probeer een veilige plek te creëeren zodat de kat zich niet kan verwonden
• Stop niets in de bek van de kat
• Film de aanval of probeer aantekeningen bij te houden
• Houd bij hoe lang de aanval duurt
• Indien de aanval langer dan 10 minuten duurt bel dan altijd de dierenarts

Mocht u nog meer vragen hebben over dit onderwerp neem dan vooral contact met ons op!