Vergiftiging bij honden

Vergiftiging bij uw hond

Honden zijn van nature nieuwsgierig en onderzoeken hun omgeving graag, waardoor ze soms stoffen binnenkrijgen die schadelijk voor hen zijn. Wanneer uw hond iets eet of drinkt dat niet voor hem of haar bedoeld is, kan dit leiden tot een vergiftiging. Veel alledaagse producten in huis en in de tuin vormen een risico. Het is daarom belangrijk te weten hoe en waardoor een hond een vergiftiging kan oplopen, en hoe u kunt handelen als uw hond iets giftigs binnenkrijgt.

Verschillende vormen van vergiftiging

Uw hond kan op verschillende manieren een vergiftiging oplopen, namelijk;

• Direct contact via de huid
• Orale opname; uw hond heeft iets gegeten of opgelikt
• Inhalatie; uw hond heeft iets ingeademd
• Indirect contact: bijvoorbeeld iets aan zijn pootjes of vacht wat de hond vervolgens oplikt.

Wat zijn symptomen van vergiftiging bij de hond?

Vergiftigingen kunnen verschillende symptomen geven. Veel voorkomende verschijnselen zijn:

• Overgeven en diarree
• Speekselen/schuimbekken
• Bloedingen
• Veel drinken en plassen of juist niet plassen
• Gedragsveranderingen
• Hartkloppingen
• Afwijkende ademhaling

Hoe snel krijgt een hond symptomen na vergiftiging?

Indien uw hond vergiftigd is kunnen de verschijnselen vrij snel na opname optreden, maar soms ook pas na enkele dagen zichtbaar worden. Dit is afhankelijk van de soort vergiftiging.

Vermoedt u dat uw hond vergiftigd is?

Vermoedt u een vergiftiging? Bel dan altijd een dierenarts voor overleg. Probeer hierbij onderstaande informatie bij de hand te hebben. Als u ingeschreven staat bij de betreffende dierenarts dan kan in het dossier van uw hond eventueel de leeftijd en het gewicht worden opgezocht.

• Leeftijd van uw hond
• Gewicht van uw hond
• Naam van het vergif
• Hoeveel gif er is opgegeten
• Hoe lang het contact heeft geduurd (in geval van huid/oogcontact of inademen)
• Hoe laat het is gebeurd
• Toont uw hond symptomen passend bij een vergiftiging
• Heeft u zelf al een behandeling ingesteld

Indien u de verpakking van de betreffende stof heeft, houdt u deze ook bij de hand en neem deze mee naar de dierenarts.

Hoe wordt de diagnose vergiftiging gesteld?

In de meeste gevallen is bekend dat de hond wat heeft gegeten of op zich heeft gekregen wat voor een vergiftiging kan zorgen. Een diagnose stellen is in dat geval dus niet meer nodig. Wel is het  belangrijk om te achterhalen welk gif en hoeveel van het gif uw hond binnen heeft gekregen zodat de mate van vergiftiging en het risico goed kan worden vastgesteld.

Indien het niet duidelijk is of uw hond een vergiftiging heeft maar wel bijpassende symptomen toont, kunnen er aanvullende onderzoeken worden gedaan, zoals een bloedonderzoek. Welk bloedonderzoek de dierenarts uitvoert is afhankelijk van de symptomen die uw hond laat zien. Via het bloed kan onder andere bekeken worden hoe de organen werken, of er sprake is van bloedarmoede, en of er bepaalde giffen in het bloed voorkomen.

Behandeling bij vergiftiging van uw hond

Bij de meeste vergiftigingen is het belangrijk om uw hond zo snel mogelijk na inname te laten braken zodat zo veel mogelijk van de giftige stof uit het lichaam wordt gehaald. Laten braken is in principe alleen zinvol in de eerste 4-6 uur na inname. Bij huishoudelijke artikelen wordt er vaak voor gekozen het dier niet te laten braken in verband met mogelijke schuimvorming door braken of extra irritatie van de slokdarm.

Belangrijk: Gebruik nooit zout om uw dier zelf te laten braken! Dit kan namelijk zorgen voor een zoutvergiftiging wat in sommige gevallen zelfs dodelijk kan zijn.

Naast het laten braken van de hond zijn soms andere maatregelen nodig bij vergiftiging. Overige handelingen die kunnen worden gedaan bij een vergiftiging zijn:

• Het spoelen van de maag
• Intraveneus infuus
• Norit poeder (geactiveerde kool) toedienen
• Laxeren
• Specifiek antigif geven
• Het bestrijden van de symptomen

Is er sprake van contact met een giftige stof op de huid of ogen, probeer dit dan zoveel mogelijk te spoelen met lauw water. Zorg dat uw hond zichzelf niet kan likken (wikkel eventueel in een handdoek) en let ook op uw eigen gezondheid.

Aanvullend onderzoek na vergiftiging

Sommige vergiftigingen kunnen schade geven aan de organen. In dit geval zal er ook bloedonderzoek plaatsvinden, welke soms na enige tijd moet worden herhaalt omdat de veranderingen en eventuele schade pas later te zien kunnen zijn.

Wat zijn de meest voorkomende vergiftigingen?

Vergiftiging door bestrijdingsmiddelen

• Muizen- en rattengif
• Slakkengif
• Onkruidverdelger

Behandeling: laten braken, maagspoeling, Norit toedienen en laxeren. Indien nodig toediening vitamine K. In sommige gevallen bloedtransfusie.

Vergiftiging door eten voor de mens

• Chocola
• Rozijnen/druiven/krenten
• Avocado (zowel de schil als de pit)
• Ui/knoflook/bieslook/prei
• Macadamianoot
• Fruitpitten (Pruim, nectarine, perzik, kers en mango)
• Cafeïne
• Xylitol (suikervervanger)

Behandeling: laten braken, norit toedienen en laxeren. In sommige gevallen wordt en gekozen voor extra symptoombestrijding en ondersteuning door middel van een intraveneus infuus. Bij o.a. druiven adviseren wij ook een bloedonderzoek en deze na 3 dagen te herhalen.

Vergiftiging door medicijnen voor de mens

• Ibruprofen
• Paracetamol
• Antidepressiva
• Aspirine

Behandeling: laten braken, Norit toedienen, laxeren, intraveneus infuus en symptoombestrijding.

Vergiftiging door huishoudelijke producten

• Anti-vries en koelvloeistof
• Schoonmaakmiddelen (met name die met Fenol als ingrediënt, bijvoorbeeld Dettol))
• Mottenballen
• Schimmelwerende middelen

Behandeling: afhankelijk van het middel laten braken, maagspoelen en Norit toedienen, laxeren, opname in intraveneus infuus, sedatie, koelen.

Overige oorzaken van vergiftigingen

• Drugs (ook de zogeheten “junkenpoep“)
• Blauwalg
• Medicijnen voor dieren
• Planten en bollen (de meest voorkomende zijn de Lelie, Dieffenbachia, Kerstroos, Kerstster, Dracaena, en vele andere kamerplanten. Let ook op de irriterende werking van Berenklauw)
• Botulisme
• Paddenstoelen

Behandeling: laten braken, maagspoeling, laxeren, opname en intraveneus infuus, behandeling met antigif.

Prognose & Nazorg

Gelukkig kan er door snel te handelen vaak voor worden gezorgd dat de dieren geen blijvende gevolgen van vergiftigingen ondervinden. Bij sommige vergiftigingen is wel nazorg nodig. Zo zijn er bepaalde vergiftigingen die schade kunnen geven aan de organen. Deze veranderingen kunnen soms pas later te zien zijn. Om deze reden wil je een bloedonderzoek uitvoeren en deze na een aantal dagen nog een keer herhalen.

Heeft u meer vragen over dit onderwerp, neem dan contact met ons op!